PERXUDRES*

12ê Hezîranê 2015, Hekarî Teyara min dikê gaveke din ji Yuksekova rabe, ji destên Zapê bifilite, ji Gelîyê Geverokê, Cêlo, serê Çiyayê Reşko û Çiyayê Simbil xatir bixwaze û piştî du saet û nîvan li İstanbul dakeve. Ji Kabataş İskelesiyê heta Mudanya jî dikê dora du saetan bajo. Bi min ra sebr û semax nemaye. Îşte min saleka xwe wanî li Hekarî derbaz kir û kar û xwendekarên xwe, bi heyecan li vî bajarî hemêz kirin. Berî çend mehan ez bi tirs û xofeka mezin hatibûm vir, min digo wê qurşînek di min da biteqe û dilê min jî bişkê, lê wer nebû. Di bawilê min da hinek titûnê qaçax, hinek şekirê qendê heye; di 23 salîya xwe da, îro, dibînim ku ez, bi zimanekî din difikirim, kenê min bi min tê. Min li vir maleka çûk girt, tek pencereyeka wê heye û ew jî li  Cengiz Topel Caddesi  ya meşhûr dinêre. Her hefte, tewr kêm carekê çavê min heyirî devê min vekirî li vê cadeyê dinêrim. Hele ku ceyran jî qut bibe, bo wê royê karê tewr cazîb ew e. Li zarokên jiber tanqên  TOMA yê direvin dinê...

  ‘’Metika min a delal, Ji kurê xwe re bêje, ew tew nizane ku dîya wî dê û metika tewrî rind e. Eger ez miwefaq bibim, li Olîmposa ku ezê bi destên xwe çêkim cîhê te hazir e, eynî çito ku mala min li mala te hazir e, werga. Îşev li benda min memîne. Şeveka sipî ye, wer dirêj û dirêj dibe li pêş min.’’ Em bi mektûbeka şair û seyahê Fransiz Gerard de Nerval dest bi programa xwe dikin, bi xêr be. Nerval sala 1808an hatiye dinê û sala 1855an ji dinê bar kiriye.Qey qedera şairîyê ye, ew melankolîkê romantîk hîn dema zarok bûye bi krîzên giran re rûbirû maye. Piştî 33 salîya wî derd û depresyonên wî girantir bûne û li ser vê giranbûnê heval û berketîyên wî gotine ‘’vî qaf leqandîye la’’ û ew birine timarxanê. Nerval serê sala 1855an, royeka sar ya zivistanê, li ziqaqeka Parîsê, li dîregeka lembê dardakirî hatiye dîtin. Ew hatiye dardakirin yan wî bi xwe tiştekî werga kiriye, heta niha jî ji hev derneketiye, ew mesele ne zelal e. Lê, meraqlîyên edebîyatê di ser not û nivîsên Nerval re gum...