Mektûba Fatma Erdem û Rolyefên Bêdîwar

Ji sala 2025an, 3yê Nîsanê bû îro. Ez û birê min bi hev re li Semsûrê, bi navê xwe yê resmî Adıyaman, çûn dikaneka xemla dîwaran.

Hêleka dikanê mîna atolyeyê bû bo kar û xebatê, hêlek jî bi wêne, neynik û rolyefên çarçovekirî hatibû xemilîn.

Xesûya birê min ji xwe re li kursê çêkirina rolyefan hîn bibû û ji rolyefên destê xwe yek jî dabû birê min.


Seba em bo wê rolyefê çarçoveyeka pir xweş bikirin û dîwarê mala birê min bixemilînin em çûn wê dikanê.



Dema dikandar û birê min ketin sohbeta kirîn û firotinê min bala xwe da neynikan. Bala birê min jî ji sohbetê çû ser du rolyefên çarçovekirî.


Min dî birê min go ''Eva her du rolyefên çarovekirî çiqa xweş in. We seba firotinê danîne vir yan seba ku milet bibîne?''


Dikandar sekinî, bi rûyekî kenşikestî go: ''Na em nafroşin, em nafroşin wan.. Pêşîya depremê du kesan anîn ku em çarçove bikin. Me çêkir, ew ro va ro li benda xwedîyên xwe ne; me qêmîş nekir em bidin hinekan yan jî rakin daynin cîhekî din.''


Di ser wê deprema mezin, afata giran re du sal du meh derbaz bibûn - dewam kir wî dikandarî: ''Dibe ku xwedîyên rolyefan rokê werin dikanê, bira li ber çavan be, bira ew rolyefên xwe nas bikin û wan bibin mala xwe û dîwarên xwe bixemilînin.’’


Wê deqê aveka sar di ser serê me de rijîya. Deng ji xwedîyê dikanê, ji birê min hat birîn.


Min bala xwe da rolyefan, bi çavekî din dîsa lê mêyze kir. Heta wê deqê min ferq nekiribû çiqas xweş xanê dikirin.


Bi çi hêvî û xeyalan hatibûn çêkrin ew rolyef? Ewê biçûna kîjan mal û kîjan dîwaran? Xwedê zane..''


Fatma Erdem

PIRR TÊNE XWENDIN

Doğan Kılıç Wenda û Wenda Roja Newe

Resim
Kurdên Tirkîyê piştî bêdengîya demdirêj a li dû şikestinên Şêx Seîd û Seyîd Riza serê salên 1960î bi parçek serbestî ra nola ku hêdî hêdî hatibin ser hemd û hişên xwe bi kovar û kitaban, bi gazeteyan jinûve hatine xanê.  Wan salên li dû derbeya eskerî bi rêberîya Musa Anter, Deng , bi ya Edip Karahan, Dicle-Fırat û bi ya Doğan Kılıç jî Roja Newe derketiye.  Ser Deng û Musa Anter, ser Dicle-Fırat û Edip Karahan barek belge hene îro di destê me da, lê ser Doğan Kılıç û Roja Newe malumat heta van salên dawî têm kêm diman û hema bêje ti kesî tiştek nizanibû.  Roja Newe ya Doğan Kılıç di tarîxa Tirkîyê da gazeteya pêşî ye ku bi Kurdî û Tirkî derketiye. Wan salên 1960î di gazeteyên din da jî nivîsên bi Kurdî derketine, lê îbareya Roja Newe xusûsî ew e, gazeteya bi Kurdî û Tirkî.  Gazeteya tek hejmarek derketî û nola Doğan Kılıç wenda sala 2019an li  Milli Kütüphane  ya Enqerê bi xebatên Mutlu Can hat dîtin û li dîjîtalê hat barkirin.  Roja Newe ya sala 1...
DEWAMÊ BIXWÎNE >>>

Bi Halên Tercûmekirinê Hewalên Şiîrekê

Resim
Di karên edebî da îşê tewr bi talûke tercûmekirina şiîran e herhal.  Çinku dema tercûmeya şiîrekê ji zimanê wê ya orîjînal çêdibe jiber şiîrbûnê tercûman bixwaze nexwaze mehne dişikê û rê li ber şaşîyên mezin vedibe.  Loma ez kitabên duzimanî yên şiîran tu dibêjî qey ne jibo xwendina şiîran, lê jibo dîtîna wan şaşîyan dixwînim. Hele hele kitaba duzimanî bi Tirkî û Kurmancî be, û zimanê wê yê tercûme Kurmancî be ji min ra mesele ji şiîrê derdikeve, dibe fersendeka ferhengî ku ez pê peyvên xwe kontrol bikim.  Bi van fikran li  Hal  a Sabri Erdem dinêrim çend ro ne. Kitaba wî şairê Berferatî, ku ji salên 1990î vir va li Almanya ye, Yaqob Tilermenî yê bi çîrok û romanên xwe tê naskirin çerxe Kurmancî kiriye. Dixwînim, dixwînim û di şiîreka kitabê da disekinim, dûr û dirêj didim ber hevdu Kurmancî û Tirkîya wê. uçamadı laz uşağı  gotiye Sabri Erdem,  nefiriya laz uşaxî  gotiye Yaqob Tilermenî, ez bûma minê jî bigota  laz uşaxî  dibêm, min jî ...
DEWAMÊ BIXWÎNE >>>

Mektûba Guhdar D. û Rêya Xewê

Resim
Çi gava xewa min nayê radibim makîneya firaqan dişixulînim. Dengê avê, di makîneyê da dengê guherîna cîye avê, carna dengê ketina firaqekê aramîyê didin min. Îşev jî wer dibe, xew nakeve çavên min. Radibim derdora xwe top dikim, dibêjim qene nebe piçek din jî dibetilim. Qedeh, tebax, kase.. Di her odeyekê da tiştek, derim û têm, derim û têm, û makîne tijî dibe. Pêlî qumçeya makîneyê dikim û mêze dikim ku îşareta parlatici yê sor dibe, îşareta ji bo biriqandina firaqan.  Oxxx dibêm ‘‘Îşekî din jî heye heta ku makîneyê bidim şixulandin, ezê piçek din jî biwestim û rehettir razim.’’ Derim ji bo biriqandina firaqan deterjanê tînim, dikim hundirê makîneyê, qapaxê digirim û didim şixulandin. Ji dengê ewil da, ew dengê gava makîne dest pê dike û avê digire, ez sakîn dibim. Derim balîfeka nerm û betanîyeka tenik tinîm, hema li nêzî makîneyê li ser qoltixê xwe dirêj dikim. Dengê avê te, di nav makîneyê de dizivire, û hêdî hêdî çavên min têne girtin; dengê avê tê, makîne avê davêje ser firaq...
DEWAMÊ BIXWÎNE >>>